ABW chce rozszerzenia cenzury Internetu w stosunku do projektu proponowanego przez Ministerstwo Finansów. Zdaniem ABW do Rejestru Stron i Usług Niedozwolonych powinny być wpisywane także inne treści, a mianowicie: „propagujące nienawiść na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych”. Pod pismem podpisał się ppłk Jacek Mąka.
Można jeszcze zrozumieć chęć przeciwdziałania nienawiści w Internecie, choć stosowania cenzury przez ponoć demokratyczne państwo (a więc teoretycznie zapewniające wolność przekazu i wypowiedzi) już nie za bardzo. Wiadomo jednak, jak owe „propagowanie nienawiści” jest dzisiaj pojmowane przez przedstawicieli systemu, w którym żyjemy. „Propagowanie nienawiści” to dla nich jakakolwiek, nawet podparta faktami i wyzbyta jakichkolwiek uprzedzeń, krytyka imigracji, a także wszelkich jej konsekwencji, łącznie z problemem rasizmu grup imigrantów wobec rdzennych Europejczyków. W dobie przyzwolenia na ową imigrację, „nienawiścią” może okazać się nawet zwykła duma wynikająca z europejskiego pochodzenia.
Ale dopóki nikt tego nie doświadczy (tzn. nie ujrzy prawdziwej twarzy demokracji), nie będzie w stanie zrozumieć, jak stopniowo i systematycznie ograniczane są dzisiaj w Polsce wolności i swobody obywatelskie.

       Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej chciałby poznać opinię rynku telekomunikacyjnego o przygotowywanych rozwiązaniach dotyczących prowadzenia rejestru stron i usług internetowych, które byłyby blokowane ze względu na zawarte w nich treści. Na stronie jest też bezpośredni link do projektu ustawy. Napiszmy, co myślimy o tych totalitarnych i antywolnościowych praktykach.
Są to jedynie konsultacje społeczne, prowadzone w związku z tą ekspresowo przygotowywaną ustawą, a sam UKE nie jest chyba zadowolony, że powierzono mu rolę cenzora. Im więcej dostanie negatywnych opinii, tym bardziej prawdopodobne jest, że będzie się domagać zmiany tego projektu.
Prosimy o przemyślane uwagi, natomiast wszelkie portale wolnościowe zachęcamy do konsolidacji i wsparcia.

       Equality Challenge Unit (ECU), pozarządowa organizacja działająca na rzecz równouprawnienia na uczelniach, przeanalizowała dane dotyczące wyników nauczania studentów. Okazało się, że rośnie przepaść między wynikami osiąganymi przez Białych a tymi, które uzyskują studenci czarnoskórzy lub z mniejszości etnicznych.
Analitycy ECU wzięli pod uwagę studentów, którzy ukończyli naukę z wynikiem First Class Honours (1) i Second Class Honours, Upper Division (2:1) – czyli najwyższymi ocenami przyznawanymi przez uczelnie. Okazało się, że w roku akademickim 2003-04 najlepsze oceny (1 i 2:1) zdobyło 63,1 proc. białych studentów. O wiele gorsi byli ich azjatyccy koledzy – najwyższe noty zdobyło 46,9 proc. Najgorzej wypadli czarni studenci – tylko 35,5 proc. ukończyło studia z najwyższymi ocenami.
Dysproporcje pomiędzy studentami zwiększyły się w roku akademickim 2007-08. Najlepsze oceny zdobyło: 66,4 proc. białych studentów, 48,8 proc. Azjatów oraz 37,7 proc. Murzynów.
Jeszcze bardziej wyraziste są proporcje w wynikach, gdy porówna się liczbę studentów z najwyższą oceną (1). Zdobyło ją 14,7 proc. białych studentów, 8,2 proc. Azjatów i tylko 4,2 proc. Czarnych – wynika z przedstawionego w „The Guardian” raportu ECU.
Uczelnie powinny się zastanowić, czy prowadzona przez nie polityka nie prowadzi do pogłębiania się tej przepaści – komentuje wyniki badań dyrektor ECU Levi Pay. Muszą sprawdzić czy ich program nauczania, metody oceny, pomoc dla studentów, a nawet zajęcia pozalekcyjne są rzeczywiście sprawiedliwe i działają na rzecz integracji – dodał.
Jednakże z punktu widzenia zdrowego rozsądku Levi Pay wyraził mocno kontrowersyjną uwagę odnośnie odgórnych reakcji na powyższe wyniki. Bo czy konieczne jest, aby odgórnie ingerować w procesy, które kształtują się w sposób naturalny? Oczywiście nikt tu nie kwestionuje ewentualnej naukowej pomocy dla osób osiągających gorsze wyniki w nauce. Dyskusyjna wydaje się jednak kwestia owej „sprawiedliwości”, na którą powołuje się dyrektor ECU. Na czym tak właściwie miałby polegać schemat jej realizowania? Czy celem właściwym w ujęciu polityki uczelnianej byłoby sprowadzenie owej „sprawiedliwości” do roli mechanizmów faworyzujących wszystkich niebiałych studentów, np. na drodze statutowego podnoszenia ocen w oparciu o pochodzenie? Ale co to miałoby wówczas wspólnego z samą sprawiedliwością, skoro prowadziłoby tym samym do dyskryminacji wszystkich białych studentów? Zapewne sam dyrektor ECU byłby zadowolony z faktu osiągania zbliżonych wyników w nauce, jakie byłyby udziałem studentów różnych ras czy narodowości. Pytanie tylko, czy zaspokajanie tych ideologicznych szaleństw w imię równości byłoby rzeczywiście zjawiskiem sprawiedliwym? Czemu konkretnie miałoby to wszystko służyć?
Jak widać akcja afirmatywna, będąca wyznacznikiem jawnej dyskryminacji i niesprawiedliwości, zaznacza swoją obecność również w polityce, zdawałoby się, niezależnych instytucji.

       Johannesburg. Faraday Nkoane, przywódca klubu kulturalnego Uhuru, powiedział setce młodych ludzi, którzy uczestniczyli w obchodach Dnia Praw Człowieka, aby zaczęli okradać Białych, ponieważ „to właściwe”.
Przestańcie okradać Czarnych, ponieważ zajmą się wami w sposób afrykański. Rzucą na was urok i stracicie rozum. Biali okradają nas od 6 kwietnia 1652 r. Bydło, kozy, owce, kury i inne są w rękach Białych, a my nie mamy nic. Zacznijcie ich okradać, bo to właściwe.
Odbieranie Białym to nie zbrodnia, bo przejmujecie to, co do was należy. Ale uważajcie, żeby was nikt nie złapał – powiedział Nkoane, zwracając się do młodzieży, w większości noszącej rastafariańskie barwy.
Gdy „Daily Sun” zapytał go o to kontrowersyjne oświadczenie, które może wzniecić nienawiść wśród mieszkańców Afryki Południowej, Nkoane powiedział, że nie wycofuje się z niego, ponieważ „wszystko jest z nim w porządku”. Tak, z moim oświadczeniem jest wszystko w porządku, ponieważ Biali okradają Czarnych.
Moje oświadczenie nie propaguje nienawiści, ponieważ nie wzywałem do przemocy wobec Białych. Powiedziałem tylko młodym ludziom, aby zaczęli przejmować ich własność. Jeśli młodzi będą kraść na terenie swojej społeczności to będzie zbrodnia, ale jeśli będą okradać Białych na przedmieściach to nie będzie zbrodnia, bo będą jedynie odzyskiwać własność – powiedział Nkoane.
Powiedział, że nie wycofa oświadczenia, ponieważ rząd nie robi nic dla bezrobotnej młodzieży.

       14,6% ludności w Polsce żyje poniżej ustawowego progu ubóstwa. 2/3 społeczeństwa obawia się, że w niedługim czasie może zagrozić im ubóstwo lub też jest już w takiej sytuacji.
Ubóstwo jest pojęciem względnym; to, co dla jednych będzie już oznaczało skrajną biedę, dla innych jeszcze nią nie jest. Według urzędników Unii Europejskiej, w Polsce dochód niższy od 175 euro miesięcznie oznacza życie w biedzie. Natomiast w bogatej Wielkiej Brytanii limit biedy to 1048 euro. Jednak wszystkich potrzebujących łączy 17 października, Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem. W jednym dniu zarówno ci, którzy pomagają innym, jak i ci, którzy doświadczyli biedy, solidaryzują się z najuboższymi.
Biedni nie chcą, żeby ktoś za nich decydował o ich losie. Sami pragną podejmować decyzje bezpośrednio ich dotyczące, a nie Ośrodki Pomocy Społecznej czy instytucje, organizacje charytatywne. W tym duchu, już 8 października zebrali się ubodzy trwale doświadczeni przez los oraz przedstawiciele organizacji i instytucji pomagających, by wspólnie przyjrzeć się „Prawom i szansom osób ubogich”. Było to praktyczne spojrzenie na ich szanse na lepsze życie.

       Ostrożne uwzględnienie samych kosztów dotychczasowych obietnic emerytalnych bez kosztu darmowego leczenia oznacza, że dług publiczny na głowę każdego obywatela wynosi ponad 70 tys. złotych.
Według oficjalnych statystyk dług publiczny w przeliczeniu na jednego obywatela Polski wynosi około 17 tys. złotych. Jednak tak naprawdę jest on znacznie wyższy. Oficjalne dane na temat zadłużenia sektora publicznego, czyli tak naprawdę nas, podatników, są niejasne i nierzetelne, bo ujmują tylko małą część istniejącego zadłużenia. Głównym brakującym elementem w statystyce zadłużenia publicznego są dopłaty z budżetu, czyli z naszych podatków, do emerytury oraz zakup usług leczenia, które są płatne później niż w bieżącym roku budżetowym. Taki nierzetelny sposób księgowania jest wygodny dla polityków. Pozwala im chwalić się bieżącymi wydatkami bez ukazywania ich długoterminowych konsekwencji. Gdy na przykład kilka lat temu Sejm uchwalił wcześniejsze emerytury górnicze warte 70 mld zł, to oficjalny dług państwa nie wzrósł ani o złotówkę. A przecież posłowie skutecznie zobowiązali nas do wypłaty tej sumy w przyszłości.
Ostrożne uwzględnienie samych kosztów dotychczasowych obietnic emerytalnych bez uwzględnienia wszakże kosztu darmowego leczenia oznacza, że dług publiczny na głowę każdego obywatela sięga ponad 70 tys. złotych. Tak więc dług publiczny Polski wynosi nie około 47 proc. PKB, jak twierdzi się oficjalnie, lecz ponad 200 proc. PKB!

Co to jest dług?

       Dane te nie zaskoczą rozsądnego człowieka, który wie, co to jest dług. Bo wie on, że dług to pieniądze, które jesteśmy winni innym. By to zrozumieć, nie trzeba znać ani ekonomii, ani księgowości. Tą logiką kieruje się prawo, które zobowiązuje sektor prywatny do księgowania wszystkich jego zobowiązań. Jednak państwo uznaje, że obowiązuje je inna logika. Państwo uznaje bowiem, że nie musi księgować całego swojego długu.
Liczne autorytety i aparat państwowy udają, że dług można dowolnie definiować, a duża część zobowiązań z odległej przyszłości nie istnieje w teraźniejszości. Jest to nierzetelne. By jasno i rzetelnie przedstawić sytuację finansową Polski, należy ująć i przedstawić całe zadłużenie sektora publicznego niezależnie od terminu jego zapłaty i niezależnie od tego, komu zobowiązaliśmy się zapłacić te pieniądze.
Na razie państwo poprawnie księguje tylko papiery wartościowe emitowane przez sektor publiczny, takie jak obligacje Skarbu Państwa, oraz kredyty zaciągnięte w bankach. Dlatego ten rodzaj długu, bez względu na to, czy jest płatny za rok czy za dziesięć lat, jest uwzględniony w oficjalnej statystyce zadłużenia sektora publicznego. Natomiast zobowiązania państwa wobec Polaków w postaci przyszłych emerytur oraz obiecanego darmowego leczenia są księgowane tylko w budżecie roku, w którym zostaną zapłacone. Oznacza to, że dopłaty do emerytur i koszt leczenia bieżącego roku są zaksięgowane w budżecie na rok 2009. Natomiast te same zobowiązania za lata 2010, 2011, 2012 itp. nie są nigdzie ujęte. Choć, oczywiście, jak najbardziej stanowią wymagalne zobowiązania państwa. Takie księgowanie stanowczo zaniża dane dotyczące zadłużenia sektora publicznego. Takie ujęcie długu publicznego byłoby rzetelnym uproszczeniem, gdyby struktura wiekowa społeczeństwa się nie zmieniała – mniej więcej ta sama liczba emerytów, rencistów i osób wymagających leczenia przypadałaby na pracujących i płacących podatki. Ale od lat 60. ubiegłego wieku nasze społeczeństwo się starzeje.

Negatywne konsekwencje

       Dotychczasowy sposób przedstawiania zobowiązań Polski ma poważne negatywne skutki, zwłaszcza dla młodych i nienarodzonych Polaków. Wyższe ukryte zadłużenie dziś oznacza większe podatki oraz redukcję świadczeń w przyszłości, gdy trzeba będzie spłacić całe, zarówno to ujawnione, jak i nieujawnione w oficjalnych danych, zadłużenie. Na takiej zasadzie zadziałała reforma emerytalna. Przejście od systemu pokoleniowego, w którym dzieci i wnuki płaciły za emerytury rodziców i dziadków, do systemu składkowego, w którym każdy oszczędza na swoją emeryturę, polega na tym, że obecni młodzi zapłacą za emerytury dwa razy. Najpierw zapłacą za emerytury swoich dziadków i rodziców, a potem jeszcze raz zapłacą za własne niższe emerytury. Podobnie trzeba będzie zrobić z emeryturami mundurowymi, sędziów, prokuratorów, rolników oraz kosztami leczenia wszystkich Polaków.
Ukrywając przed nami skalę rzeczywistego zadłużenia, rządzący ze wszystkich obozów politycznych chcą ukryć, że w przyszłości czekają nas podwyżki podatków oraz niższe, niż obiecano świadczenia. Rzetelnym sposobem prezentowania zadłużenia sektora publicznego jest ukazanie całego zadłużenia niezależnie od terminu jego zapłaty i tego, komu winni jesteśmy pieniądze.
Najczęstszą odpowiedzią na rozbieżność pomiędzy oficjalnymi danymi a rzeczywistym zadłużeniem publicznym jest stwierdzenie: „ale w innych krajach też tak robią”. Owszem, w większości krajów, choć nie we wszystkich, władze tak liczą dług, by nie oddawał on prawdziwego, a wyższego poziomu zadłużenia.
Politycy wszystkich krajów mają tendencję do wydawania więcej, niż podatnicy są w stanie zapłacić. Sytuacja Polski jest więc podobna do większości rozwiniętego świata. I tu, i tam politycy zaaprobowali metodologię liczenia zadłużenia publicznego, która zaniża oficjalnie podawane zadłużenie publiczne. I przez wiele lat mogli tak czynić bezkarnie, ponieważ fałszowano księgowość zobowiązań wybiegających dziesiątki lat do przodu.

Kto za to zapłaci?

       Długi, które zaciągali politycy, stawały się wymagalne dawno po tym, gdy nie tylko kończyły się ich kadencje, ale również, gdy większości z nich już nie było wśród nas. Za emerytury rolnicze udzielone przez Gierka, liczne branżowe przywileje emerytalne utworzone przez ekipę Jaruzelskiego płacą podatnicy, którzy wtedy byli dziećmi lub których jeszcze w ogóle nie było. Podobnie będzie z kosztem umożliwienia zdrowym ludziom przechodzenia na renty i wcześniejsze emerytury przez SLD w połowie lat 90.
Młodzi podatnicy będą płacić jeszcze przez wiele lat po tym, gdy politycy, którzy zwiększyli tym rozdawnictwem swą popularność i władzę, odejdą z polityki lub wręcz z tego świata. Okres rozliczenia się z podjętych zobowiązań można było dodatkowo przedłużać, zaciągając nowe kredyty w miejsce wcześniejszych zobowiązań. Pożyczanie bowiem to przesuwanie konsumpcji w czasie – z przyszłości na teraźniejszość – oraz przesuwanie płatności z dziś na przyszłość.
Ale większy dług dziś to wyższe podatki i mniej pieniędzy na inwestycje i świadczenia jutro. A niestety, dalej już tak przerzucać długów na przyszłość się nie da. Ta niegdysiejsza odległa przyszłość jest już coraz bliżej, a my bierzemy udział w bezprecedensowym starzeniu się społeczeństw. I dziś już możemy stwierdzić, że nawet po wielu reformach nie starczy pieniędzy podatników na istniejące, ale niezewidencjonowane zobowiązania państwa. Powojenny system opieki społecznej opierał się na opłatach pokoleń młodszych na wydatki socjalne starszych.
System ten sprawdzał się dobrze, dopóki rosła liczba podatników. Jednak od lat 60. ubiegłego wieku wraz ze starzeniem się społeczeństw coraz mniejsza liczba pracujących musi utrzymać coraz większą liczbę beneficjentów różnych przywilejów obiecanych w przeszłości przez polityków. Starzenie się społeczeństwa uczyniło dotychczasowe sposoby zabezpieczenia socjalnego coraz bardziej kosztownymi, dolegliwymi i niedającymi się utrzymać w niedalekiej już przyszłości.

Co możemy zrobić?

       Zachowujmy się tak, jakbyśmy byli bardzo zadłużeni – bo jesteśmy. W najbliższych dekadach Polska potrzebuje wygenerować znaczną nadwyżkę budżetową oraz ograniczyć koszty przywilejów emerytalnych i darmowego leczenia na koszt podatników – w innym wypadku czekają nas drastycznie wyższe podatki oraz drastycznie niższe świadczenia.
Oznacza to zmniejszenie wydatków państwa, podniesienie podatków oraz unieważnienie części zobowiązań. Im szybciej dokonamy tych zmian, tym mniej będą one bolesne. Ponadto elementarna uczciwość wymaga, by policzyć poziom prawdziwego zadłużenia Polski – i podawać go do wiadomości publicznej co roku w ustawie budżetowej oraz co miesiąc razem z danymi na temat zadłużenia publicznego. Brak pełnej ewidencji tworzonych zobowiązań pozwala rządzącym rozdawać liczne przywileje w celu zwiększenia swej władzy bez ukazywania społeczeństwu pełnych kosztów takich działań.

       Komisja Europejska chce stworzyć unijny program pomocy uchodźcom, tak by przyjmowały ich wszystkie państwa UE i żeby angażowały się w to w nie mniejszym stopniu niż USA, Kanada czy Australia.
Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców szacuje, że w 2010 r. na świecie będzie 10 mln uchodźców, z czego ze względów humanitarnych trzeba będzie przesiedlić 230 tysięcy. UE proponuje utworzenie specjalnej grupy ekspertów ds. przesiedleń, z ekspertami UNHCR, Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji i organizacji pozarządowych, która wyznaczałaby co roku, ile i z jakich krajów trzeba dokonać przesiedleń. Polska ma ponoć trochę zastrzeżeń, ale zgadza się na dobrowolne przyjmowanie uchodźców.
Czego możemy oczekiwać jeśli powyższe pomysły zostaną wprowadzone w życie? Możemy sobie na to odpowiedzieć analizując nasze dotychczasowe doświadczenia z uchodźcami. A jak one wyglądają? Nie najlepiej i mniej więcej tak, jak zostało to przedstawione tutaj:

       Kanada przyznała status uchodźcy białemu mężczyźnie, który padł ofiarą ataków ze strony Czarnych. Pretoria jest oburzona.
Brandon Huntley ma 31 lat i pochodzi z Kapsztadu. Jest Afrykanerem, czyli białym Afrykańczykiem. W swoim życiu siedem razy padł ofiarą brutalnych napaści ze strony czarnych współobywateli. Trzy razy pchnięto go nożem. Na ulicy często go wyzywano – określenie „biały pies” należało do najłagodniejszych. Wreszcie Huntley nie wytrzymał i wyjechał do Kanady. Tam wystąpił do Komisji ds. Imigracji i Uchodźców o przyznanie mu azylu. Zdaniem Huntleya przyczyną ataków był bowiem kolor jego skóry. Podkreślił, że nie mógł liczyć na pomoc policji kontrolowanej przez złożony z Czarnych rząd. Ze względu na prowadzoną przez władze RPA akcję afirmatywną – która promuje kolorowych, nawet jeżeli mają gorsze kwalifikacje – nie mógł również dostać pracy.
Komisja przyznała Huntleyowi rację i nadała mu status uchodźcy. Przedstawione przez niego dowody wskazują, że władze RPA są obojętne i niezdolne (a może nawet niechętne) do obrony białych Południowych Afrykańczyków przed prześladowaniami ze strony afrykańskich Południowych Afrykańczyków – stwierdził szef trybunału William Davis, który rozpatrywał sprawę.
Decyzja ta wywołała oburzenie w RPA. Zdaniem rządzącego Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC) jest ona „rasistowska”. Traktujemy tę sprawę bardzo poważnie. Ona niszczy wizerunek naszego kraju i tylko utrwala rasizm. To pierwszy tego typu przypadek, żeby przyznano status uchodźcy Białemu! – napisał w specjalnym oświadczeniu rzecznik partii Brian Sokutu.
Decyzją Kanadyjczyków zaniepokojone jest również MSZ w Pretorii. Ambasador RPA w Ottawie otrzymał od swojego resortu specjalne instrukcje. Dyplomata ma się zwrócić do kanadyjskich władz, aby wyjaśniły okoliczności „incydentu”.
Tymczasem, jak twierdzi Adriana Stuijt, była afrykanerska dziennikarka mieszkająca obecnie w Holandii:

       Stanowisko rządu RPA to hipokryzja. To, co się dzieje w tym kraju, to prawdziwy horror. Biali są atakowani na każdym kroku, niezależnie od tego, czy mówią po afrykanersku, angielsku czy polsku. Są lżeni, bici, poniżani, a czasami nawet mordowani przez Czarnych. Sama wielokrotnie padłam ofiarą fizycznych ataków. Właśnie dlatego wyjechałam z kraju, podobnie jak milion innych Białych. Obecnie Afrykanerzy wydają 40 proc. swoich dochodów na środki bezpieczeństwa! Mury i ogrodzenia wokół domów, firmy ochroniarskie i alarmy. Nieudolna policja nie jest w stanie zapewnić im ochrony. Ludzi zatrudnia się w niej nie ze względu na kwalifikacje, ale ze względu na kolor skóry. Poza tym policjanci sami często padają ofiarą agresji i są zastraszani. Mówienie o tym, że Biali są atakowani w celach rabunkowych to kłamstwo. Po pobiciu Czarni kradną na ogół tylko telefon komórkowy, żeby ofiara nie mogła wezwać pomocy. Podobnie podczas nocnych napaści na domy. Napastnicy katują domowników, gwałcą córki lub młode żony i uciekają bez żadnych łupów. Na ulicach miast RPA jest jak w dżungli. Nie wiem, jak władze wyobrażają sobie zapewnienie bezpieczeństwa fanom podczas piłkarskich mistrzostw świata w 2010 roku! Niestety, światowe media nie interesują się tym problemem, bo jest niepoprawny politycznie. Czarni gnębiący Białych? To dla lewicy temat tabu. Sama byłam bardzo lewicowa i poprawna politycznie, ale życie brutalnie zweryfikowało moje naiwne ideały.

       Korespondent brytyjskiego BBC zrobił tymczasem sondę na ulicach Johannesburga. Bandyci atakują ludzi, bo chcą odebrać ci twoją własność. W RPA panuje opinia, że biali ludzie mają przy sobie pieniądze. Może dlatego atakowano tego Huntleya – powiedział Diketso Lekhelebane. Innego zdania są Biali: Jako obywatelka RPA popieram ideę, jaka przyświecała twórcom akcji afirmatywnej, ale jako matka trójki dzieci martwię się, że nie dostaną pracy – powiedziała Tracey McKay.
Sprawa Huntleya może przełamać tabu, jakim jest trudna sytuacja białych mieszkańców RPA pod rządami Czarnych. I o problemie, który rzadko pojawiał się w zachodnich mediach, zrobi się głośno. Afrykanerzy skarżą się bowiem, że od 1994 roku, gdy upadł apartheid, czują się coraz mniej bezpieczni we własnym kraju.
Do największej liczby napadów dochodzi na ulicach dużych miast opanowanych przez gangi czarnoskórych. Bandyci coraz częściej wdzierają się do domów, także na prowincji, gdzie nadal żyje wielu białych farmerów. W efekcie blisko milion osób spośród liczącej 4 miliony społeczności opuściło ojczyznę. Według badań Instytutu Relacji Rasowych RPA, aż 87 proc. Afrykanerów uważa, że wymierzony w nich rasizm jest „poważnym problemem”.
Frustrację Afrykanerów – potomków Burów, którzy osiedlali się w Afryce w XVII i XVIII wieku – pogłębia coraz trudniejsza sytuacja ekonomiczna tej społeczności. W wyniku akcji afirmatywnej wielu z nich straciło pracę (lub nie może jej dostać) i żyje w biedzie. W wielu miejscach kraju, na przykład pod Pretorią, powstały dzielnice nędzy zamieszkane przez Białych. Według szacunkowych danych poniżej progu ubóstwa żyć może nawet pół miliona białych obywateli RPA. Tylko w latach 1997-2002 bezrobocie wśród tej społeczności wzrosło o 106 procent. A co gorsze, jak twierdzą Biali, wszystkie rządowe środki na zwalczanie biedy są przeznaczane dla Czarnych. Afrykanerom pomagają organizacje prywatne, na czele z Solidarnością wzorującą się na polskim ruchu z lat 80.
Murzyński Afrykański Kongres Narodowy niegdyś zwalczał dyskryminację rasową, a dziś, gdy rządzi, stosuje dokładnie takie same metody. Niestety, wokół całej sprawy panuje zmowa milczenia – mówił w wywiadzie udzielonym „Rz” przedstawiciel afrykańskiej Solidarności Kobie de Villiers.

       14 milionów Polaków korzystających z sieci nie może spać spokojnie. Policja, CBA i ABW chcą mieć prawo śledzenia ich działań. Policja i służby specjalne chcą, by portale i witryny gromadziły dane o internautach i ich działaniach na potrzeby możliwych śledztw. Służby miałyby dostęp do tych informacji przez 24 godziny na dobę, zdalnie, bez wiedzy i na koszt właścicieli witryn. Wysłaliśmy protest w tej sprawie do ministra spraw wewnętrznych i administracji Grzegorza Schetyny – mówi Maciej Hoffman, dyrektor generalny Izby Wydawców Prasy.
Według informacji „Rz” pomysł inwigilacji działań internautów powstał 8 czerwca na spotkaniu w MSWiA. Udział w nim wzięli m.in. przedstawiciele Komendy Głównej Policji, Straży Granicznej, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i MSWiA. Powstała wówczas grupa robocza ma wprowadzić zmiany do nowelizowanej ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną.
10 mln dol. kosztowałby system do przechowywania danych o działaniach internautów w dużym portalu. Dane miałyby być gromadzone – według nieoficjalnych informacji „Rz” – przez pięć lat. Obowiązek ten spocząłby na firmach zarządzających komunikatorami internetowymi, witrynami z blogami oraz forami dyskusyjnymi. Organy ścigania zainteresowane są informacjami o aktywnych działaniach internautów. Archiwizowane byłyby wszystkie dane jakie zostawiają oni i ich komputery w sieci. Byłby istny matrix: inwigilacja na żądanie, na którą nie zgodzi się żaden internauta – uważa Tomasz Jażdżyński, prezes Interia.pl.

       Płace w urzędach państwowych w 2008 roku znów rosły szybciej niż w firmach. Średnia w ministerstwach wyniosła 5,5 tys. zł brutto, podczas gdy w całej gospodarce 2,9 tys. zł – pisze „Parkiet”.
Wynagrodzenia w rządowych ministerstwach wzrosły w zeszłym roku o prawie 16% (w przedsiębiorstwach o 10,1%). Nie wszędzie płace urzędników rosną po równo. Spośród 18 resortów najniższe wynagrodzenie dla urzędników ze służby cywilnej oferował minister skarbu – wynika z przygotowanego właśnie przez Kancelarię Premiera raportu dotyczącego wynagrodzeń w służbie cywilnej. W MSP urzędnicy miesięcznie zarabiali średnio 3,9 tys. zł brutto, a po uwzględnieniu tzw. trzynastki nieco ponad 4 tys. zł. – pisze „P”.
Najlepsze płace mają urzędnicy Ministerstwa Finansów (średnio 6,7 tys. zł, a z trzynastką 7,1 tys. zł). Nieźle mają też w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej (6,8 tys. zł miesięcznie). Najlepsze zarobki w ministerstwach mają dyrektorzy generalni. (...) Ich wynagrodzenia w zeszłym roku przekraczały średnio 17 tys. zł miesięcznie. Na takim samym stanowisku w urzędzie centralnym zarobić można 13,8 tys. zł. Dyrektorzy departamentów w ministerstwach zarabiali niespełna 12 tys., a ich zastępcy 11,1 tys. zł miesięcznie – pisze „P”.

       Niedawny atak dwóch cygańskich nastolatków na 65-letniego Słowaka, pracownika stadionu miejskiego, sprowokował niepokoje w zamieszkanym w większości przez Cyganów Sarrickich Michalanach.
Odpowiedzią na narastającą falę cygańskiej przestępczości była mobilizacja słowackich i czeskich nacjonalistów, którzy zorganizowali marsz w mieście. Policja kontrolowała samochody zmierzające na miejsce spotkania aktywistów, jednak do największej brutalności ze strony umundurowanych bandytów miało dojść później.
Wszystkie przybywające grupy narodowców były obstawione przez policję. Podobne akcje przeciwko cygańskiej przestępczości i bezkarności organizowane w Czechach kończyły się policyjnymi prowokacjami i brutalnymi pacyfikacjami demonstracji. Delegacje aktywistów z innych miast dołączyły do miejscowych nacjonalistów oraz mieszkańców miasta. Organizatorem pokojowej demonstracji przeciwko cygańskiemu rasizmowi wymierzonemu w ludność słowacką była Slovenska Pospolitost.
Demonstracja rozpoczęła się przemówieniem Mariana Kotleba, który opisał cygański problem toczący zarówno Słowację, jak i Czechy. Pytał m.in. o brak reakcji władz na morderstwo sprzedawcy, którego w marcu dopuścili się Cyganie. Demonstracja udała się na miejscowy stadion, gdzie miało miejsce jeszcze kilka przemówień. Policja próbowała utrudniać poruszanie się demonstrującym. Uczestnicy demonstracji zostali uprzedzeni o możliwości prowokacji ze strony mundurowych.
Przemówienia słowackich i czeskich aktywistów spotkały się z aplauzem miejscowej ludności, będącej mniejszością w mieście, terroryzowanej przez Cyganów i pozostawionej bez ochrony władz. Ludność miasta została wezwana do obrony przed cygańskimi atakami. Do demonstrujących dotarły informacje o planowanej interwencji uzbrojonych po zęby policjantów. Policjanci wyzywali protestujących i próbowali prowokować zamieszki, mimo wyraźnego sprzeciwu wobec interwencji mieszkańców miasta. Protestujący utworzyli „ludzki łańcuch” mający uniemożliwić wyprowadzenie tłumu ze stadionu, rozpoczęła się walka, która przeniosła się na ulice. Pacyfikowany przez policję tłum śpiewał hymn narodowy. Atakującym policjantom nie przeszkadzała obecność wśród tłumu kobiet i dzieci, wiele osób odniosło obrażenia. Przeciwko pokojowej manifestacji użyto m.in. armatki wodnej.
Opisując całe wydarzenie media zastosowały regułę polegającą na przedstawieniu Cyganów jako ofiar prześladowań i dyskryminacji, zaś protestujących opisano jako „neonazistów pragnących atakować Romów”. Problem cygańskiej przestępczości został zbagatelizowany w doniesieniach mediów. Pomimo wielokrotnych próśb organizatorów o zachowanie spokoju, aby uchronić się przed prowokacjami, policji udało się wywołać zamieszki, które posłużyły mediom do negatywnego opisania całej akcji w obronie mieszkańców przed cygańskim rasizmem i bandytyzmem.
Demonstrację w obronie ludności nie mogącej liczyć na ochronę władz przed cygańskimi bandytami potępił premier Słowacji Robert Fico, który powiedział, że „nie ma zgody na jakiekolwiek demonstracje nietolerancji i rasizmu”. Mianem rasizmu określił on desperackie próby samoobrony przed pozostającymi pod protekcją władz cygańskimi przestępcami. Powiedział on również, że Slovenska Pospolitost powinna zostać zdelegalizowana (!). Przedstawiciele organizacji romskich, przy poklasku mediów, nazwały demonstrację „próbą wymierzania sprawiedliwości na własną rękę”. Reakcja mieszkańców miasta wyrażających swoje poparcie dla demonstrujących pokazała, że obawiają się oni Cyganów, oraz że nie mogą liczyć na trzymających stronę przestępców rządzących.

Włochy

       Senat Włoch ostatecznie przyjął tzw. pakiet bezpieczeństwa, który wprowadza surowe metody walki z nielegalną imigracją. Po raz pierwszy uznano ją za przestępstwo, zachęcając jednocześnie obywateli do denuncjowania nielegalnych imigrantów. Decyzja ta stanowi bezpośrednią reakcję na nastroje włoskiego społeczeństwa, które już od dłuższego czasu musi borykać się z kryminalną działalnością niebiałych grup imigrantów.
Głównym inicjatorem ustawy jest prawicowa koalicyjna Liga Północna, która w 2008 roku szła do wyborów obiecując jej uchwalenie.
Zgodnie z wchodzącymi teraz w życie przepisami – osoby przebywające nielegalnie we Włoszech lub próbujące się w ten sposób dostać do tego kraju będą aresztowane oraz karane grzywną w wysokości od 5 do 10 tysięcy euro, a także natychmiast wydalane. Zalegalizowano również patrole obywatelskie, czuwające nad bezpieczeństwem we włoskich miejscowościach.
Włochy już od jakiegoś czasu stały się celem nielegalnej imigracji. 7600 km wybrzeża włoskiego to drzwi wejściowe dla nielegalnej imigracji skierowanej do strefy Schengen. Imigracji, która ostatnio o wiele bardziej preferuje Włochy zamiast Hiszpanii czy Szwecji.
Od kiedy w 1997 r. Włochy przystąpiły do strefy Schengen, 7600 km wybrzeża włoskiego stało się oficjalnie problemem europejskim. Tak, ponieważ – na skutek zaprzestania kontroli osobistej pomiędzy granicami 15 państw tworzących Schengen – nielegalny przybysz, który dociera do wybrzeża Sycylii, nie dostaje się już do Włoch, ale do Europy. Liczby mówią same za siebie – nielegalne transporty ludzi z północnej Afryki wzrosły o prawie 67,9% (liczbowo z 13 594 do 22 824) pomiędzy 2004 a 2005. Prawie co trzeci (32,4%) nielegalny imigrant, który dotarł do Włoch pod koniec 2005, pochodził z Maroka. Dla porównania liczba ta w 2005 wynosiła zaledwie 2,4%.

Niemcy

       Z kolei u naszych zachodnich sąsiadów stwierdzono wzrost zagrożenia terrorystycznego przed wyborami. I tu również niebiali imigranci zaznaczają swoją obecność na kontynencie europejskim.
Zdaniem niemieckich władz bezpieczeństwa – na trzy miesiące przed wyborami parlamentarnymi wzrosło terrorystyczne zagrożenie Republiki Federalnej Niemiec. Zwraca się uwagę na wzrost publikowanych w Internecie nagrań wideo z pogróżkami pod adresem Niemiec oraz zwiększoną intensywność przemieszczania się osób powiązanych z grupami islamistycznymi, między innymi do Pakistanu.

       Problem tzw. odwrotnej dyskryminacji po raz pierwszy pojawił się w Sądzie Najwyższym w Stanach Zjednoczonych w latach 70., kiedy uzdolniony student Allan Bakke oskarżył szkołę medyczną Uniwersytetu Kalifornijskiego o dwukrotną odmowę przyjęcia go dlatego, że jest Biały. Sąd orzekł, że surowy rasowy system przydzielania miejsc jest niekonstytucyjny, zaś akcja afirmatywna nie. Ale to orzeczenie nie rozstrzygnęło kwestii uważanej przez wielu za główną: czy ochrona mniejszości dyskryminuje większość? Po ponad 30 latach i po wielu procesach sądowych pytanie wciąż pozostaje bez odpowiedzi. Tymczasem coraz więcej Amerykanów uważa, że akcja afirmatywna nie jest już dłużej potrzebna, i że zamiast wyrównywania szans dla mniejszości, powoduje niesprawiedliwe karanie Białych. A wszystko to stanowi oczywiście prostą konsekwencję prawnego uprzywilejowania jednych, co tym samym prowadzi do niesprawiedliwego traktowania ze względu na pochodzenie tych drugich, czyli Białych.
Czy sprawami tego rodzaju zainteresowały się może organizacje zabiegające o prawa człowieka? A może dyskryminacja Białych nie jest dyskryminacją w podstawowym znaczeniu tego pojęcia ze względu na rasę ofiar? Skądinąd jak możemy się często dowiedzieć za pośrednictwem powszechnych środków masowego przekazu: „rasistami mogą być tylko Biali, a dyskryminowanymi tylko nie-Biali”. I drugie pytanie: czy jeśli Biali w Stanach Zjednoczonych zostaliby oficjalnie zakwalifikowani jako mniejszość rasowa (a wiele badań sugeruje, że to całkiem prawdopodobna przyszłość), to czy również mogliby liczyć na przywileje prawne ze względu na pochodzenie?

       Artykuł ten jest sprostowaniem informacji, które już od jakiegoś czasu pojawiają się w mediach i na łamach kilku gazet, m.in. "Gazety Wyborczej" i "Gazety Wrocławskiej". Jak wiadomo informacje podawane przez pismaków często bywają wyssane z palca. Ma to miejsce również i w tym przypadku. Pisząc ten artykuł wiem, że nie dotrę nawet do połowy tych, którzy dają się omamić fałszywym mediom. Mam jednak nadzieję, że choć część z was pozna prawdę.
Dnia 13 maja i w terminach późniejszych w wyżej wymienionych gazetach ukazały się informacje o zatrzymaniu dwóch nazistów, którzy mieliby rozklejać na terenie miasta Wrocławia ulotki z cytatami z "Mein Kampf" A. Hitlera. Rozklejane były również NAZISTOWSKIE naklejki. Na jednej z nich był wizerunek białego dziecka i napis "Musimy chronić byt naszej rasy i przyszłość dla białych dzieci". Podane były również informacje jakoby we Wrocławiu działała zorganizowana grupa neonazistowska. W rzeczywistości nie było żadnych plakatów z cytatami z "Mein Kampf". Były to natomiast plakaty stworzone na podstawie książki "Siła rozumu" O. Fallaci, ogólnodostępnej w naszym kraju. Zapewne część z was czytała tą książkę. Autorka przedstawia w niej zagrożenia jakie niesie za sobą islam dla współczesnej Europy. Jeśli chodzi o naklejki, to czy miłość do własnej rasy i ochrona białych dzieci nazywana jest przez was nazizmem?! Pomijam fakt, że wśród rozklejanych naklejek były również takie, które wyrażały niechęć do różnego rodzaju patologii, jak alkoholizm czy narkomania. W prasie o tym nie napisano, widać, że dla pewnych osób czy instytucji są to zjawiska normalne, niewymagające podjęcia żadnych działań wobec nich.
Wracając jeszcze do sprawy plakatów. Co to za prawo, w którym za mówienie prawdy o tym, co dzieje się w wielu państwach Europy Zachodniej staje się przed sądem?! Mianowicie chodzi o problemy jakie stwarzają imigranci: tworzą m.in. liczne gangi narkotykowe, gwałcą i mordują Białych, dokonują licznych rozbojów, domagają się poszanowania ich kultury, podczas gdy sami nie szanują praw innych ludzi. W dzisiejszych czasach obrona wartości, o które walczyli nasi Ojcowie, a mianowicie Ojczyzna, Naród, Rodzina czy Kultura, nazywana jest nazizmem, a każdy kto staje w ich obronie musi się liczyć również z tym, że będzie ciągany po sądach. Nacjonalizm i patriotyzm są wrzucane do jednego worka z napisem nazizm, podczas gdy nie mają one nic wspólnego z Trzecią Rzeszą. Lewacko-komunistyczne media oczerniają nas na każdym kroku. Dla nich nasz Kraj i Naród nic nie znaczą, podczas gdy my oddamy za te wartości własne życie.
Korzystając z okazji chcę abyście wiedzieli, że jestem polskim nacjonalistą i nie mam nic wspólnego z hitleryzmem, tak jak twierdzą media. Nie będę tu przedstawiał co mi grozi za to wszystko, bo nie o to chodzi. Ważne, aby choć część z was poznała prawdę i nie dała ogłupić się obłudnym i fałszywym mediom!

Maciek

       Muammar Kadafi powiedział w Rzymie, że kobieta w świecie arabskim jest traktowana jak mebel, który można przesunąć lub zmienić. Libijski przywódca ostrzegł też, że jeśli Włosi nie zmienią swego stosunku do rodziny, do 2050 roku ich kraj zniknie z map świata.
Kadafi, który składa pierwszą oficjalną wizytę we Włoszech, spotkał się z tysiącem kobiet działających w polityce i biznesie. Spotkanie zorganizowała włoska minister do spraw równouprawnienia Mara Carfagna, była prezenterka telewizyjna.
Pułkownik wygłosił długi monolog na temat położenia kobiet w różnych częściach świata. Przyznał, że w krajach muzułmańskich nie są one traktowane najlepiej. Na koniec skierował do słuchaczek zaproszenie, by kiedy tylko zechcą, przyjechały do Libii.

       Ze względu na liczbę imigrantów Mediolan wygląda jak afrykańskie miasto – taką opinię wyraził premier Włoch Silvio Berlusconi, wyrażając poparcie dla polityki swego rządu w sprawie walki z nielegalną imigracją.
Przedstawiłem stan rzeczywisty na podstawie swego spaceru po głównej ulicy Mediolanu, gdzie zobaczyłem, że 60 procent ludzi to cudzoziemcy, a 40 procent Włosi. Zadałem sobie pytanie czy takiej przyszłości Włoch chcą Włosi; odpowiedź brzmi: nie – oświadczył urodzony w Mediolanie premier.
Prawicowy wiceburmistrz Mediolanu Riccardo De Corato powiedział, że wypowiedź premiera świadczy o jego realizmie.

       Zdruzgotana młoda matka opowiedziała jak została zgwałcona przez nielegalnego imigranta, ponieważ lubił krzywdzić białe dziewczyny.

       Dzielna Sarah Douglas zrzekła się prawa do anonimowości, aby wrócić we wspomnieniach do przerażającej męki z rąk Amosa Moobenga i zagrzmiała: Ten rasista powinien zostać przewieziony z powrotem do domu, żeby zgnić w więzieniu.
Sarah, 20 lat, zgłosiła się po tym, jak Południowoafrykańczyk został skazany na dziewięć lat więzienia za wzięcie jej jako zakładniczki, a następnie zgwałcenie po tym, jak przyszła do jego mieszkania z koleżanką.
Sędzia powiedział, że Moobeng, 35 lat, umyślnie wybrał za cel ataku dwie białe kobiety. Ale Sarah uważa, że ten potwór nie został wystarczająco ukarany. Robi mi się niedobrze na myśl, że ten zły człowiek przyjechał tu specjalnie, żeby gwałcić i napadać białe dziewczyny – powiedziała. Powinien być wyrzucony z kraju.

       Pierwszy w Polsce przypadek tzw. świńskiej grypy stwierdzono 6 maja w Szpitalu Powiatowym w Mielcu. Jak podały krajowe służby sanitarne chora przyleciała do Polski ze Stanów Zjednoczonych. Jest mieszkanką Tarnobrzega.
No i się zaczęło. Powszechne media miały czym zapełnić swoje "serwisy informacyjne", siejąc przy okazji popłoch oraz histerię wśród bojaźliwych i podatnych na przekaz mass mediów ludzi. Konferencje prasowe, wywiady, relacje, strefa skażenia. Zejdźmy jednak na ziemię i zastanówmy się nad kilkoma ciekawymi spostrzeżeniami, z którymi na pewno nie zaznajomimy się za pośrednictwem mediów powszechnych, których podobno domeną jest "cała prawda całą dobę". A więc poprawność polityczna na bok.

Mark Farrell

Czy świńska grypa zależy od rasy?

       Czy świńska grypa działa odmiennie na człowieka w zależności od jego rasy? Jest to moja aktualna teoria. Zanim uciekniecie wołając, że jest to po prostu "rasistowskie" spostrzeżenie, proszę, wysłuchajcie mnie.
Nie byłby to pierwszy raz, kiedy jakaś choroba ma różny wpływ na różne rasy: podczas gdy ospa wietrzna unicestwiła dużą część populacji Indian meksykańskich, miała niewielkie działanie na Europejczyków. Przyczyną najprawdopodobniej jest fakt, że choroba ta istniała w Europie od tak dawna, że Europejczycy, choć nie całkiem uodpornieni, często z niej wychodzili, a przypuszczalnie dzięki pokoleniom stykającym się z nią wytworzyli większą odporność. (Rozważcie jak żyli Europejczycy: w bliskim kontakcie ze sobą nawzajem od pokoleń, w przeciwieństwie do Indian północnoamerykańskich lub Afrykańczyków, którzy najczęściej żyli w małych, odrębnych grupach, oddzielonych wzajemnie od siebie i od chorób, które byłyby roznoszone dzięki zamieszkiwaniu w skupiskach w dużych cywilizacjach.)
Doszły mnie słuchy, że niektórzy w Ameryce zarazili się świńską grypą, ale nie było jeszcze mowy o ani jednym przypadku śmiertelnym; z drugiej strony przynajmniej 22 Indian meksykańskich zmarło na tę chorobę, a kolejnych 64 zmarło z tajemniczych przyczyn. (Na dzień 12 maja 2009 r. stwierdzono dwa przypadki śmiertelne w USA z powodu świńskiej grypy. Pierwszą ofiarą było dziecko pochodzenia meksykańskiego. Pochodzenie drugiej ofiary jest nam nieznane – przyp. red. str.)

Prasa donosi:

       "W przeciwieństwie do Meksyku, gdzie ten sam szczep wirusa wydaje się zabijać dziesiątki osób, przypadki w USA były łagodne – a amerykańskie instytucje opieki nie potrafią wciąż wyjaśnić dlaczego"(1).
Choć jest oczywiście zbyt wcześnie, aby ogłosić z całą pewnością, że świńska grypa działa odmiennie na ludzi różnych ras, brzmi to prawdopodobnie.
(...)
Można też zauważyć, że AIDS również ma zasadniczo odmienne działanie na różne grupy rasowe, zwłaszcza jeśli biali homoseksualiści i Żydzi są wykluczeni z białej populacji. Biali stanowią około 66 procent populacji Stanów Zjednoczonych. Jednakże według CDC (Ośrodek Zwalczania i Prewencji Chorób – przyp. red. str.) Czarni, Latynosi (tj. Indianie meksykańscy) i inne niebiałe rasy stanowią około 71 procent przypadków (2). Przynajmniej jedna organizacja również zwróciła uwagę, że 89 procent przypadków zachorowań na AIDS dotyczy homoseksualistów (3). (Nawet jeśli ta liczba jest zawyżona, a może być, nikt nie lekceważy faktu, że czynni homoseksualiści są narażeni na większe ryzyko.)
(...)
Trudno powiedzieć z całą pewnością, czy choroby takie jak AIDS lub świńska grypa oddziałują różnie na różne rasy, ale niezależnie od tego jak jest naprawdę, wydaje się, że zostaną z nami na jakiś czas. Niestety, jeśli jest to prawda, media ze swoją poprawnością polityczną będą raczej wolały być świadkiem śmierci 10 milionów nie-Białych niż dopuścić możliwość, że mogą oni być bardziej podatni na te choroby.

       Zatrzymują Murzynów aż osiem razy częściej niż Białych. Czarnoskórzy są także statystycznie cztery razy częściej aresztowani i mają pięć razy większą szansę na wyrok skazujący niż Biali – donosi dziennik "Daily Mail", powołując się na badania brytyjskiego Ministerstwa Sprawiedliwości.
Eksperci z ministerstwa oparli swoje tezy na analizie statystyk policyjnych prowadzonych w latach 2006-2008. Reakcja środowisk antyrasistowskich na ich raport była natychmiastowa. Jak zawsze w takim przypadku oskarżyły one Białych, w tym wypadku brytyjskich policjantów, o rasizm i niczym nieuzasadnione uprzedzenia do murzyńskiej społeczności.
Pomijając już jednak wszelkiego rodzaju propagandowe dywagacje odnośnie rzekomego rasizmu, warto sobie uświadomić, iż o wiele bardziej racjonalną wydaje się teza mówiąca o dużym stopniu przestępczości wśród Murzynów. I jak zauważył kiedyś publicysta John Woods, który analizował dane dotyczące przestępstw międzyrasowych w Anglii, zebrane w Statystykach rasowych systemu prawa karnego – "mniejszości etniczne dokonują około 25 razy więcej przestępstw rasowych niż biała populacja" (John Woods, Race and Criminal Cowardice. "Right Now!", październik 2000, s. 11).
Ciekawi również, kiedy będzie miał swój koniec ten festiwal oskarżeń Białych o wszelkie zło tego świata? Biali obwiniani o upadek państw afrykańskich, choć gdy sami zarządzali tymi państwami, które notabene sami stworzyli z niczego, państwa te potrafiły normalnie funkcjonować i się rozwijać. Biali policjanci oskarżeni o dyskryminację tylko dlatego, że Czarni popełniają więcej przestępstw niż Biali... Kto wie czy za jakiś czas ktoś nie zaproponuje dla wszelkiego rodzaj mniejszości rasowych (wg badań status mniejszości rasowej jest już pomału przypisywany białym Brytyjczykom) łagodniejszych wyroków, które "nie dyskryminowałyby" ich ze względu na niebiały wygląd.

       Zgodnie z przewidywaniami wybory w RPA wygrał Afrykański Kongres Narodowy Jacoba Zumy. Po przeliczeniu połowy głosów Kongres ma 66-procentowe poparcie. Zuma na pewno będzie więc prezydentem. Nie będzie miał też problemów z ewentualnymi zmianami konstytucji.
Nie czekając na pełne wyniki wyborów zwolennicy Afrykańskiego Kongresu Narodowego wylegli na ulice by uczcić zwycięstwo. "Afrykański Kongres Narodowy zaprasza wszystkich obywateli, by przyłączyli się do świętowania tak doskonałego wyniku, który pozwoli na umocnienie zdobyczy ostatnich 15 lat" – ogłosiła partia.
Największym pytaniem wyborów było czy Jacob Zuma wygra z bezpieczną przewagą i będąc prezydentem, będzie mógł też swobodnie zmieniać konstytucję. Do tego potrzebuje 2/3 głosów w Zgromadzeniu Narodowym. Na taką ewentualność ze strachem patrzyło wielu komentatorów. Po pierwszych wynikach wstępnych wydawało się, że opozycja oddaliła to niebezpieczeństwo. Afrykański Kongres Narodowy (ANC), którym kieruje teraz Zuma, miał uzyskać 53,3 proc. głosów. Ale po przeliczeniu połowy głosów poparcie dla niego znacznie wzrosło. Według ostatnich wyników partię Zumy poparło 66 proc. wyborców. Dwa najważniejsze ugrupowania opozycji – Sojusz Demokratyczny i Kongres Ludowy (COPE) – zdobyły odpowiednio 16 i 8 proc. Nawet zjednoczone mogą więc mieć problem z zablokowaniem zmian w konstytucji.
Zuma powszechnie uważany jest za niewykształconego populistę. Jest autorem licznych skandali i ciążą na nim liczne zarzuty prokuratorskie – był oskarżony m.in. o gwałt i korupcję. Radykalni działacze namawiają go, by złamał dawne porozumienia z Białymi i odebrał im ziemię. Sam Zuma już wiele razy dawał dowód swojej nienawiści do Białych, a jego Afrykański Kongres Narodowy już od wielu lat stosuje politykę dyskryminacji wymierzoną w białych obywateli RPA.
Wybory przebiegły bardzo spokojnie. Doszło tylko do jednego poważnego incydentu. Zginął jeden z lokalnych polityków COPE. Jego zabójstwo miało najprawdopodobniej związek z wyborami. Nie znaczy to jednak, że pod punktami głosowania było spokojnie. Frekwencja przerosła bowiem oczekiwania Komisji Wyborczej. Na 23 miliony uprawnionych do głosowania czekało około 20 tysięcy punktów wyborczych. To jednak nie wystarczyło. Przy 77-procentowej frekwencji ludzie tłoczyli się w długich kolejkach. Nierzadko gdy docierali do urn okazywało się, że zabrakło dla nich kart do głosowania.
Po 15 latach rządów ANC analitycy zauważają, że system edukacji jest w rozsypce, bezrobocie powszechne, dostęp do opieki medycznej słaby, a przestępczość dawno wymknęła się spod kontroli – rząd przed wyborami nie zdecydował się opublikować długo oczekiwanych danych dotyczących przestępczości.

       Drenaż mózgów w Michigan nigdzie nie jest bardziej widoczny niż w salach posiedzeń rady miejskiej Detroit.
Moje nadzieje dotyczące przyszłości Detroit przygasły podczas oglądania taśmy z zebrania rady z ubiegłego wtorku, na której rozpatrywano umowę o rozbudowie Cobo Center. Był to tragiczny cyrk, festiwal ignorancji, który potwierdził, że przeszkodą numer 1 na drodze postępu Detroit są liderzy z działu z towarami przecenionymi, którzy zostali wybrani przez głosujących z miasta. Czarny nacjonalizm, który jest obecnie dominującą ideologią rady, był dumnie demonstrowany zarówno przy stole, jak i wśród publiczności.
Mówcy popierający umowę byli wyszydzani przez tłum, a ich wypowiedzi przerywała przewodnicząca rady Monica Conyers, która przewodniczyła posiedzeniu jak rozzłoszczony buldog. Obywatele radzili Białym "iść do domu". Oponentom pozwolono bez przeszkód rozprawiać i rozwodzić się nad "tymi ludźmi", którzy chcą skraść majątek Detroit i czerpać zysk z wysiłków miasta.
Budzący litość urzędnik Teamster, który praktycznie przyczołgał się do stołu na kolanach wyrażając głęboki szacunek dla tego niegrzecznego grona, został źle potraktowany zarówno przez tłum, jak i radę. Gdy odważył się zasugerować, że ulepszone Cobo Center stworzyłoby więcej miejsc dobrze płatnej pracy dla pracowników związkowych, Conyers przypomniała mu: "ci pracownicy wyglądają jak pan, nie wyglądają jak ja".

       Ty gówniany Francuzie! – krzyczą do młodego człowieka niebiali imigranci w paryskim autobusie. Chłopak zostaje pobity. Zajście zarejestrowała kamera zamontowana w pojeździe.
Polityczna poprawność we Francji nie pozwala mówić o rasizmie wobec Białych. Tymczasem jest on na porządku dziennym. Przykładem na to może być film nakręcony kamerą umieszczoną w paryskim autobusie. Grupa Arabów podeszła do młodego Francuza i zaczęła go bić. W minucie 4.46 i 5.52 słychać jak agresorzy krzyczą do chłopaka "français de merde", czyli "gówniany Francuzie".
Sytuacja w autobusie jest tylko kroplą w morzu tego, co dzieje się m.in. w szkołach, w miejscach pracy czy właśnie w miejscach publicznych. Jak podaje raport Centralnej Dyrekcji Bezpieczeństwa Publicznego (DCSP) o zjawisku bandytyzmu we Francji – na terenie kraju zlokalizowano 222 bandy. Większość działa w regionie paryskim. Ich liczebność ocenia się na około 2,5 tysiąca stałych członków, z których 52% ma powyżej 18 lat, 37% jest w wieku od 13 do 17 lat, a 11% liczy poniżej 13 lat. 156 band zajmuje się handlem narkotykami. Najwięcej z nich zlokalizowanych jest w departamentach regionu paryskiego Essone i Seine-Saint-Denis. Siedziby band stanowią squaty, piwnice blokowisk, stacje metra, a nawet fast foody. Główny dobór członków to kryteria etniczne i terytorialne. Tak więc jak wykazuje raport – polityka multirasowości we Francji ma się całkiem dobrze, a nawet kwitnie.

       O'dell Owens, koroner z okręgu administracyjnego Hamilton, powiedział, że 13-letnia Esme Kenney została uduszona, a jej zabójca próbował ją seksualnie napastować i podpalić ciało. Była brutalnie duszona, ze skutkiem śmiertelnym, za szyję – powiedział. Prawdopodobnie użyto kawałka materiału lub liny. Powiedział również, że próbowano też napaści seksualnej. Potem zabójca rozpalił ogień próbując ukryć zbrodnię. Pracownicy biura koronera znaleźli nadpalenia w dolnej części jej ciała, wokół górnej części ud. Owens powiedział, że do rozpalenia ognia użyto jej ubrań.
To jest smutna sprawa i mam nadzieję, że znajdzie rozwiązanie, które usatysfakcjonuje obywateli Cincinnati – stwierdził Owens. Dodał jednak, że istnieją dowody, że nastolatka była "bita lub poszturchiwana". Duszenie było z pewnością bardzo brutalne, bardzo brutalne – dodał.
40-letniemu Anthony'emu Kirklandowi przedstawiono osiem zarzutów: morderstwa, uprowadzenia, włamania przy użyciu środków wybuchowych lub z bronią w ręku, zbrodniczej napaści, przemocy domowej, gróźb karalnych, naruszenia nakazu ochrony i braku udzielenia informacji związanych ze śmiercią Esme oraz zarzuty związane z trzema innymi przestępstwami w ciągu ostatnich 10 dni. Jest w więzieniu, kaucję ustalono na 5,3 mln dolarów.

       Middlesex Crusaders czyli Krzyżowcy z Middlesex – tak przez kilkanaście lat nazywał się klub krykietowy z Anglii. Teraz nazywa się Middlesex Panthers, bo poprzednia nazwa raziła miejscowe społeczności: muzułmańską i żydowską.
Szefostwo postanowiło zmienić nazwę, bo żydzi i muzułmanie zasugerowali, że nazwa klubu odnosi się do krucjat średniowiecznych wymierzonych przeciw przedstawicielom ich religii. "Crusaders" to etymologicznie rycerze wypraw krzyżowych. "Crusaders" ma jednak również inne znaczenie – "wojownik", i raczej o drugą opcję chodziło tym, którzy wymyślali klubową nazwę.
Mieliśmy jedno, dwa zażalenia od naszych miejscowych muzułmanów i żydów. Jednak nazwa nie miała nic wspólnego z krucjatami w XI czy XII wieku – tłumaczy sytuację dyrektor wykonawczy Panter z Middlesex, Vinny Codrington.
Wraz ze wzrostem muzułmańskiej populacji w Europie daje się odczuć coraz większy wpływ tej obcej grupy na życie społeczne i polityczne poszczególnych krajów. Wynika to przede wszystkim z ustępliwości wobec nie-Białych, jaka dokonuje się pod presją tzw. poprawności politycznej, a której niestety ulegają dziś Europejczycy. Samo zjawisko ustępowania na rzecz obcych, a tym samym negowania swoich praw i zwyczajów, jest dość niepokojące. Wystarczy wspomnieć, że imigranci, czy ogólnie ludność niebiała, wzrasta w siłę poprzez wzrost demograficzny, jaki ma obecnie miejsce w łonie tych obcych społeczności. Z kolei rdzenni mieszkańcy Europy, statystycznie rzecz ujmując, po prostu się starzeją. Co więcej, Europa wyznaje dziś "wartości" będące wyznacznikami tzw. cywilizacji śmierci. Zanik moralności i tożsamości, kult multirasowości, masowe dzieciobójstwo, homoseksualizm... Ile tak naprawdę potrzeba czasu, aby nasz kontynent został przekształcony w aglomerat pomieszanych ze sobą hybryd, w którym ostatni rdzenni Europejczycy będą zaliczani do tzw. mniejszości rasowych?

       Rząd Silvio Berlusconiego przyjął dekret z mocą ustawy, dotyczący bezpieczeństwa publicznego i walki z plagą gwałtów. To odpowiedź na falę szokujących incydentów, które wstrząsnęły ostatnio opinią publiczną we Włoszech.
Najważniejsze postanowienia dekretu to obowiązkowa kara więzienia dla gwałcicieli w rezultacie zniesienia możliwości zamiany jej na areszt domowy, bezpłatna opieka nad ofiarami gwałtów oraz zaostrzenie postępowania wobec imigrantów. To oni bowiem byli sprawcami kilku ostatnich szeroko dyskutowanych ataków na nastolatki i kobiety.
Przebywający we Włoszech obywatele Rumunii to głównie Cyganie, których obecność wywołuje silne napięcia społeczne. Według włoskich statystyk dotyczących przestępczości obywatele Rumunii zajmują pierwsze miejsce wśród imigrantów-sprawców morderstw, gwałtów i napadów. Niechęć wobec cygańskich imigrantów rośnie; dochodzi do aktów przemocy.
Minister Mara Carfagna powiedziała na konferencji prasowej po obradach rządu, że dekret jest "natychmiastową odpowiedzią na zjawiska przemocy seksualnej".
Ponadto dekret dopuszcza możliwość organizowania obywatelskich patroli ochotników, które mają nieodpłatnie czuwać nad bezpieczeństwem na ulicach miast. Zastrzeżono jednak, że podjęcie takich działań wymaga koordynacji z siłami porządkowymi oraz lokalnymi władzami. Patrole te to szeroko dyskutowany od dawna we Włoszech pomysł prawicowej Ligi Północnej. Tam, gdzie rządzą jej politycy, były one już wcześniej organizowane.
W rządowym dekrecie mowa jest także o wyasygnowaniu przez MSW 100 milionów euro z przeznaczeniem na zapewnienie bezpieczeństwa publicznego. Rząd zapowiedział także, że do końca marca o 2500 wzrośnie liczba policjantów, patrolujących miasta i miasteczka w całym kraju.
W pełni uzasadnione wydaje się pytanie o konieczność marnotrawienia pieniędzy podatników na walkę z plagą cygańskiej imigracji oraz jej skutkami. O wiele bardziej racjonalną od strony ekonomicznej, zapewniającą większe bezpieczeństwo publiczne, byłaby decyzja o jednorazowej deportacji tych ludzi poza granice Italii. Zamiast próbować walczyć ze skutkami, należałoby raczej spróbować zawalczyć z samą przyczyną wszelkich problemów – cygańską imigracją.

       Sąd Najwyższy wkroczył w proces o odwrotną dyskryminację z powodu decyzji miasta o odstąpieniu od decydującego o awansie egzaminu dla strażaków, ponieważ zbyt mało mniejszości dostało wystarczająco wysoką liczbę punktów, aby podwyższyć swój stopień.
Dziewiętnastu białych strażaków i jeden strażak pochodzenia latynoskiego pozwało New Haven, Connecticut, w 2004 r. Powiedzieli, że dostaliby awans, gdyby miasto nie odrzuciło wyników dwóch testów na porucznika i kapitana, ponieważ mniejszościom ogólnie egzaminy poszły słabo. Urzędnicy z New Haven stwierdzili, że egzaminy były krzywdzące dla strażaków należących do mniejszości i miasto stanęłoby w obliczu potencjalnych procesów o "dyskryminację", gdyby zdecydowało się na awanse.
Wyniki egzaminów wskazywały na to, że żaden Murzyn nie otrzymałby awansu, oraz że czternastu z piętnastu najlepszych kandydatów na porucznika i kapitana to Biali.
Sędzia pierwszej instancji oddalił sprawę, a trzyosobowy panel sędziowski nowojorskiego drugiego objazdowego Sądu Apelacyjnego podtrzymał oddalenie. Ale później sześciu sędziów Sądu Apelacyjnego wydało niezwykłą opinię, prosząc Sąd Najwyższy o przejęcie tej sprawy. Będzie ona rozpatrywana w kwietniu.

       Populacja muzułmanów w Wielkiej Brytanii zwiększyła się o ponad 500 000 osób, do 2,4 milionów w ciągu czterech ostatnich lat, zgodnie z oficjalnym badaniem przeprowadzonym dla "The Times". Oznacza to, że społeczność muzułmańska wzrasta ponad 10 razy szybciej niż całość społeczeństwa, ujawniło Narodowe Biuro Statystyczne. W tym samym czasie liczba chrześcijan w kraju zmniejszyła się o 2 miliony osób.
Eksperci stwierdzili, że taki wzrost jest połączonym efektem imigracji, wyższego wskaźnika urodzin i coraz większej liczby konwersji na islam w latach 2004-2008, kiedy zbierano powyższe dane.
Profesor Coleman powiedział, że muzułmanie naturalnie będą czerpali zbiorowe korzyści z powodu wzrostu populacji. W każdym przypadku wzrostu danej społeczności jej głos będzie silniejszy i takie same implikacje będzie ten proces miał pod względem możliwości formułowania polityki, choćby dlatego, że żyjemy w demokracji, gdzie każda grupa religijna i rasowa stanowi część elektoratu. To oznacza, że jej opinie będą musiały być brane pod uwagę.
Obecnie największą grupą religijną w Wielkiej Brytanii są chrześcijanie. Ale największa część populacji chrześcijan to osoby starsze, w wieku zbliżonym do 70 lat. Tymczasem populacja muzułmanów jest młoda i największa jej grupa liczy sobie poniżej 40 lat.
Sami muzułmańscy liderzy są bardzo zadowoleni ze wzrostu liczby muzułmanów i z coraz większym zapałem starają się umacniać swoje wpływy w społeczeństwie. Muhammad Abdul Bari, sekretarz Rady Muzułmańskiej Wielkiej Brytanii, przewiduje, że liczba meczetów w Brytanii niedługo podwoi się w stosunku do obecnej liczby 1600, wraz z dalszym wzrostem społeczności muzułmańskiej.

Źródło: Europa21

Czytaj również:

Anglia

       Policja zatrzymała ponad 120 demonstrantów w centrum Londynu, którzy demolowali lokalne kafejki. Wielu z zatrzymanych miało twarze pozasłaniane tzw. "arafatkami". Grupa ta odłączyła się od "bardziej opanowanej" demonstracji antyizraelskiej. 40 kolejnych młodocianych bandytów zostało zatrzymanych w Hyde Park.
200 chuliganów było śledzonych przez policyjny helikopter, kiedy zaatakowali i zdemolowali lokale należące do amerykańskiej sieci Starbucks. Zdemolowane zostały dwie kawiarnie. Nie ma wątpliwości, że większość wandali to osoby pochodzenia arabskiego.
To nie pierwszy taki incydent w Londynie. Kilka dni wcześniej został zdemolowany i podpalony inny lokal sieci Starbucks. Wtedy napastnicy dodatkowo użyli "koktajlu Mołotowa".

Włochy

       Włochy mają zamiar wprowadzić jako pierwszy kraj w Europie nowe prawo dotyczące demonstracji. Jest to bezpośrednim efektem ostatnich wydarzeń, kiedy grupy muzułmanów w ramach protestu przeciwko izraelskim działaniom zbrojnym modliły się przed katedrami i przed rzymskim Koloseum. Wzburzenie wśród mieszkańców Włoch było tak duże, że politycy postanowili powiedzieć "dość". Zakazane mają zostać demonstracje przed wszelkimi miejscami kultu, przed koszarami, centrami kulturowymi i handlowymi oraz w obszarach "wysokiej wrażliwości".
Minister spraw wewnętrznych Roberto Maroni wyśle w najbliższych tygodniach stosowne informacje do władz lokalnych, aby takie wydarzenia jak modlitwa muzułmanów przed bramami mediolańskiej katedry nie miały prawa się powtórzyć.
Przypomnijmy. Z początkiem stycznia setki muzułmanów protestowało przeciwko interwencji w Gazie modląc się bez zgody lokalnych władz przed katedrami w Mediolanie i Bolonii. Podobny protest miał miejsce w Rzymie przed Koloseum. Ta pseudomodlitwa przed Koloseum nie miała żadnego związku z religią. Była to próba zastraszenia społeczeństwa i jej celem było rzucenie społeczeństwu swego rodzaju wyzwania – powiedział Maurizio Gasparri, senator z partii Silvio Berlusconiego.
Pojawiły się również głosy, iż osoby, które wzięły udział w demonstracji powinny być zidentyfikowane i natychmiast wyrzucone z włoskiej ziemi.

Źródło: Europa21

Czytaj również:

Holandia

       Marnym pocieszeniem są ostatnie dane Centralnego Biura Statystycznego Holandii, które ukazują, iż liczba imigrantów islamskich (Marokańczycy i Turcy) nie była tak niska od 4 dekad. W 2007 roku 1700 Marokańczyków i 2900 Turków przybyło do Holandii. To jest najmniejsza liczba od 1967 roku, jak podaje Centralne Biuro Statystyczne Holandii. Nie zmienia to jednak faktu, że niebiała imigracja trwa nieprzerwanie, a sami islamiści zdobywają coraz większe wpływy w tym bądź co bądź małym kraju, ich liczebność wzrasta, a rdzennych białych Holendrów rodzi się coraz mniej.
Obok spadku liczby imigrantów z tych krajów, wzrasta jednak liczba imigrantów bez korzeni holenderskich. W 2007 roku było to 80 tysięcy osób, 13 tysięcy więcej niż w roku 2006. Zanotowano także wzrost ludności o pochodzeniu południowoazjatyckim (Indie) i dalekowschodnim (Filipiny).
Największy zalew ludnością marokańską i turecką Holandia przeżyła w latach 80. i 90. W roku 1980 przybyło tu ponad 10 tysięcy Marokańczyków i 12 tysięcy Turków.

Włochy

       O Włoszech i islamie było cicho przez bardzo długi okres czasu. W ostatnich miesiącach jednak ten kraj zajmuje czołowe miejsce w serwisach informacyjnych w odniesieniu do tego tematu. Potrzeba ograniczenia wpływu islamistów na całość życia społecznego we Włoszech stała się sprawą poruszaną przez najważniejszych polityków.
Dość prowokacji islamistów w Mediolanie. Tymi słowami włoski minister obrony Ignazio La Russa skomentował niedawne wydarzenia w tym mieście, kiedy to tłum muzułmanów, bez uzgodnień z administracją, po raz kolejny złamał ustalone wcześniej warunki demonstracji przeciwko izraelskiej akcji w Strefie Gazy. Muzułmanie modlili się przed główną stacją kolejową w mieście. Tydzień wcześniej przed katedrą. Wyobraźcie sobie państwo co by się stało, gdyby nagle tłum chrześcijan postanowił pomodlić się u wrót Mekki! Co by się stało? Zostaliby wszyscy pewnie ukamienowani – mówił bez ogródek gazecie "Il Giornale" Włoch.
Ale nie tylko on wyraził swoją wściekłość na islamskie demonstracje. Wiceburmistrz Mediolanu, Riccardo De Corato, powiedział: Dość marszów na rzecz poparcia Hamasu (...) Mediolan to nie Strefa Gazy, mamy dość tego typu incydentów. Głos zabrał także poseł z Ligi Północnej Mario Borghezio: Modły wznoszone do Allaha przez setki fanatycznych muzułmanów w sercu Mediolanu to próba zastraszania mieszkańców.

Źródło: Europa21

Czytaj również:

       Curtis Lavelle Vance został aresztowany za pobicie ze skutkiem śmiertelnym prezenterki porannych wiadomości KATV.
Guy i Patti Cannady, rodzice zamordowanej Anne Pressly, powiedzieli, że chociaż policja bada tą sprawę jako zabójstwo, istnieje wiele dowodów na to, że było w tym coś więcej. Powiedzieli też, że wyniki ekspertyzy sądowej dowodzą, że ich córka była napastowana seksualnie podczas tego wydarzenia, i że złamała rękę odpierając atak napastnika.
Patti Cannady pojechała do domu swojej córki w Little Rock, ponieważ nie zareagowała ona na budzenie telefoniczne. Tam znalazła pobitą 26-latkę. Pressly zmarła w szpitalu pięć dni później nie odzyskując przytomności.
Guy Cannady powiedział, że rodzina nadal ma wiele pytań dotyczących morderstwa. Powiedział, że nie przekonuje go policyjna teoria o przerwaniu przez jego córkę przypadkowej kradzieży.
Czy mamy więc do czynienia z sytuacją, w której tuszuje się wyniki śledztwa tylko dlatego, że morderstwa dokonała osoba murzyńskiego pochodzenia? Bo jeśli tak nie jest to co może być prawdziwym powodem braku chęci pełnego wyjaśnienia okoliczności tej zbrodni? Niestety, ale wiele przestępstw społeczności murzyńskiej względem Białych nie otrzymuje statusu przestępstwa na tle rasowym. Powodem tego zjawiska jest oczywiście traktowanie w sposób faworyzujący i uprzywilejowany ludności niebiałej, z czym mamy do czynienia nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale także w Europie.

       Dwie „badaczki” mówią, że „rasizm” jest podstawową przyczyną, dla której dwa razy więcej Maorysów niż nie-Maorysów umiera na raka. Marie Russell i Tai Walker przemawiały na krajowej konferencji orędowników zdrowia z Cancer Society w New Plymouth. „Badaczki” doszły do wniosku, że „rasizm” jest pierwotnym powodem umieralności na raka, po bezpośrednich rozmowach z 44 Maorysami na środkowej Wyspie Północnej, którzy albo mieli raka, albo których bliska osoba miała raka. „Badaczki” były uzbrojone w „alarmujące, przerażające i skandaliczne” statystyki, które miały pokazywać, że Maorysi, u których zdiagnozowano raka, umierają 93 procent częściej niż nie-Maorysi, a prawdopodobieństwo stwierdzenia u nich nowotworu jest o 18 procent wyższe.
Powyższe spostrzeżenia są oczywiście dalekie od nauki i absurdalne, a ich absurdalność potwierdza chociażby ostatnia cześć powyższego zdania. Przyczyną większego prawdopodobieństwa stwierdzenia u Maorysów raka niż u nie-Maorysów nie mogą być przecież lekarze. Skoro prawdopodobieństwo stwierdzenia raka jest u Maorysów większe o 18 proc. można z tego wnioskować, iż to sam nowotwór jest „rasistowski”. Czyli tak naprawdę nie wiadomo o jaki rzekomo „rasizm” się rozchodzi. Słowo „rasizm” pada tu mocno na wyrost – przytaczane są jedynie statystyki, wg których Maorysi częściej umierają na raka itd., ale nie ma ani słowa, czy i o jaką dyskryminację na podłożu rasowym konkretnie chodzi. Przykład: there is an (...) need for a shake-up across the whole of the health sector to understand why the inequalities are occurring, czyli w skrócie: istnieje potrzeba restrukturyzacji w sektorze opieki zdrowotnej, aby móc zrozumieć, dlaczego pojawiają się takie nierówności. To chyba oczywiste, że nieznane są tutaj przyczyny tych nierówności, ale z góry zakłada się, że chodzi o jakiś tam „rasizm”. A czy choć przez chwilę ktoś spróbował się w tym miejscu zastanowić nad tym, iż owe różnice w umieralności na raka między Maorysami i nie-Maorysami mogą mieć swoje podłoże biologiczne? I co by się stało, gdyby owa teza okazała się prawdziwa? Za „rasistowski” uznano by cały warsztat naukowy, który pozwoliłby ustalić fakty, w tym wypadku mówiące o nierówności ras ludzkich? Wyczekujemy chwili aż badania naukowe uwolnią się spod jarzma dyktatury politycznej poprawności.

       Działacze latynoscy w USA domagają się od prezydenta Obamy, aby mianował ich przedstawicieli do swojego gabinetu na ważne stanowiska w zamian za okazane mu poparcie w wyborach.
Byłoby dziwne, gdyby w tym tak historycznym momencie gabinet prezydenta nie odzwierciedlał różnorodności etnicznej – uzasadniła Janet Murgula, przewodnicząca National Council of La Raza, głównej organizacji latynoskiej w USA. Pomijając jednak tą tanią retorykę, ponad wszelką wątpliwość możemy stwierdzić, że idzie o skupienie w swych rękach możliwie jak najwięcej władzy dla Latynosów.
W wyborach do Białego Domu Latynosi głosowali na Obamę w prawie 70 procentach.

Źródło: PAP

       Artykuł nie wspomina o rasie ofiar. Pewne wskazówki mogą nasunąć spostrzegawczemu czytelnikowi myśl, że byli to Biali. Pochodzą z Oregonu, obszaru w większości białego, który jest też bardzo liberalnym stanem, gdzie wielu Białych zostało poddanych praniu mózgu, aby oddawać cześć przy ołtarzu wielokulturowości. Nie może to być pewne, ale jest wysoce prawdopodobne, że ci nieszczęśni ludzie to istotnie Biali.

WASZYNGTON (CNN). Według blogu pary i amerykańskich urzędników długa wycieczka dwojga Amerykanów do Ekwadoru zmieniła się ze snu w koszmar po brutalnym ataku w ubiegłym tygodniu.
Rzecznik Departamentu Stanu Robert Wood potwierdził we wtorek, że amerykańska ambasada w Ekwadorze została powiadomiona, iż dwoje Amerykanów z Bend w Oregonie zostało zaatakowanych w mieście Esmeraldas na północnym wybrzeżu Ekwadoru. Powiedział jednak, że nie może podać dalszych informacji ze względu na przepisy dotyczące ochrony prywatności. Dwóch urzędników Departamentu Stanu powiedziało jednakże, że mężczyzna został ugodzony ostrym narzędziem ponad 24 razy, a jego narzeczona została pobita i zgwałcona.
Stacja CNN nie wymienia z nazwiska ofiar napaści seksualnej i usunęła publikację nazwiska mężczyzny, aby pomóc ochronić tożsamość kobiety.
Parę ewakuowano do Stanów Zjednoczonych we wtorek w celu leczenia, jak powiedzieli urzędnicy. Para pisała bloga podczas swojej podróży. W ostatnim poście z poniedziałku kobieta napisała, że jej narzeczony znajduje się na oddziale intensywnej opieki medycznej po trzech operacjach.

       Lokalny zamiatacz ulic został napadnięty na tle rasowym, kiedy czyścił metro w Westhulme. 48-latek sprzątał metro w Featherstall Road w pobliżu wejścia Martha Street o 9.20, kiedy banda sześciu młodych Azjatów rozbiła boczne okno pojazdu drewnianym słupkiem. Następnie zasypali zamiatacza uderzeniami pałek, słupków i kijów. Uderzyli ofiarę w nogę, kiedy próbowała wydostać się z pojazdu. Kiedy napaść miała miejsce banda krzyczała Azjaci rządzą i wynoś się z naszego terenu, biała szumowino. Uciekli, kiedy ofiara wezwała policję.
48-latek, który dla samorządu lokalnego pracuje od czterech lat, doznał wstrząsu i musiał wziąć wolne na resztę dnia.

       Kandydaci liberalni oraz członkowie Nowej Partii Demokratycznej w Calgary apelują do konserwatywnego posła o rezygnację z powodu powiązania przez niego przestępczości z imigrantami w wywiadzie dla lokalnego tygodnika.
W odpowiedzi na pytanie o ostatnie strzelaniny w mieście, konserwatywny poseł Lee Richardson powiedział reporterowi FFWD, że Kanada była zbyt pobłażliwa dla przestępczości. Szczególnie w wielkich miastach mamy ludzi, którzy dorastali w innej kulturze – powiedział Richardson. I nie mają oni tego samego doświadczenia, jeśli chodzi o stabilne społeczności, jakie my mieliśmy 20, 30 lat temu w naszych miastach... oraz nie mają tego samego szacunku dla władzy, przedstawicieli społeczeństwa czy własności.

       Szkoła w Scarborough w brytyjskim hrabstwie Yorkshire zniosła obchody Wielkanocy i Bożego Narodzenia, by nie obrażać muzułmanów.
W szkolnym kalendarzu okres ten nazywa się teraz "przerwami na koniec semestru". Wszystkie szkoły w Wielkiej Brytanii muszą dbać o to, by nie dochodziło w nich do dyskryminacji uczniów z mniejszości etnicznych. Zdecydowaliśmy się więc na neutralne określenie przerw świątecznych – głosi komunikat szkoły.
Wcześniej dyrekcja Yorkshire Coast College w imię poprawności politycznej zrezygnowała z choinek, szopek, jasełek i świątecznych dekoracji. Lokalni politycy Partii Konserwatywnej są oburzeni. Jesteśmy chrześcijańskim krajem, a tolerancja religijna dotyczy także chrześcijan. Boże Narodzenie i Wielkanoc od zawsze dzieliły semestry i to nie powinno się zmienić – uważa deputowany Rober Goodwill.
Nie dziwi fakt, iż społeczność muzułmańska osiąga coraz większe wpływy w Europie. Stanowi to naturalną konsekwencję rozrostu demograficznego tej grupy oraz procesu starzenia się Europy. Jedyne co wywołuje zdziwienie to łatwość z jaką Europejczycy, czyli ludzie białego pochodzenia, przygotowują swoje ziemie pod obcą (islamską) dominację, nie tyle etniczną co obyczajową. W duchu tolerancji Europa staje się muzułmańska i wielorasowa. A gdy jako Biali staniemy się "mniejszością etniczną", czy będziemy mogli w takiej sytuacji liczyć na taką samą poprawność polityczną ze strony muzułmanów, jaką zastosowała owa szkoła? Tylko naiwni mogą twierdzić, że byłoby to w ogóle możliwe.

       Już 22 nastolatków zostało w tym roku zamordowanych na ulicach Londynu. Ostatnia ofiara zginęła zastrzelona w sklepie spożywczym w południowo-wschodniej dzielnicy miasta. 18-latek zmarł mimo szybkiej akcji ratunkowej. Na miejsce wysłano śmigłowiec sanitarny, ale w niecałą godzinę od strzelaniny chłopak zmarł.
Według policji, z miejsca zbrodni uciekała spora grupa podejrzanych na motorowerach. Na ich tropie jest już policyjna komórka Scotland Yardu "Trident", specjalizująca się w przestępczości wśród murzyńskiej mniejszości i zwalczaniu handlu narkotykami.
W związku z atakiem aresztowano już jednego 19-latka.
Londyńska policja stworzyła specjalny oddział składający się z 75 osób, który jest przeznaczony do walki ze "znanymi członkami gangu oraz ich wspólnikami".

Źródło: PAP

Czytaj również: